เมืองมนุษย์กับเมืองของสัตว์.
.เสือเจ่าป่าไม่ใด้เอะใจเลย..ปล่อยให้มนุษย์ทำการมัดตัวติดกับต้นไม้....เอ่อทำมัยเจ้าถึงใด้มัดข้าแน่นนักล่ะ..ไม่ใด้หรอกท่านข้าต้องมัดใว้แน่นๆข้ากลัวท่านจะหนีถ้าหากว่าต้องเจอกับมนุษย์จริงๆ.....เอาๆแล้วเจ้ามัดเสร็จหรือยังถ้าเสร็จแล้วก็จงรีบไปพามนุษว์มาให้ข้าเสียเร็วใว......ข้าว่าไม่ต้องไปตามหาหรอกมนุษย์น่ะ...มนุษย์ชายตัดฟืนเอ่ยบอกกับเจ้าป่าเสือโคร่ง..พร้อมกับหาไม้ทีพอเหมาะมือมาถือใว้....... ....นั่นเจ้าคิดจะทำอะไรรึ!...ข้าเพียงแต่อย่ากจะบอกท่านเจ้าป่าว่ามนุษย์ที่ท่านตามหาบัดนี้ใด้อยู่ตรงหน้าท่านแล้ว..ฮ่า.าาาาาา.มนุษย์ในเมื่อใด้โอกาสก็ใช้ไม้เฆี่ยนตีไป.ที่เสือเจ้าป่าแบบไม่ยั้งไม่ต้องนับ..ตีจนกระทั่งเสือลายไปทั้งตัว.....เสือใด้แต่ร้องโอ้ว.วววหรือโฮก.ๆๆๆในทุกวันนี้..ส่วนลายที่เห็นก็เกิดจากฝีมือมนุษย์ตีนี่เอง....โอ้ว.ๆๆ.ข้ายอมแล้วท่านมนุษย์ปล่อยข้าไปเถอะข้าเชื่อแล้วว่ามนุษย์มีความโหดร้ายจริง...เป็นงัยล่ะรู้จักมนุษย์แล้วใช่มั้ย.....ข้ายอมแล้วปล่อยข้าไปเถอะท่านมนุษย์.......ใด้ แต่ท่านต้องสัญญาว่าจะต้องอยู่แต่ในป่าเท่านั้นห้ามออกมาเดินเพ่นพ่านให้มนุษย์เห็นอีกไม่งั้นจะถลกหนังเจ้าเสีย........ ....มนุษย์ถึงแม้จะมีความโหดร้ายแต่ลึกๆแล้วก็มีความเมตตาอยู่จึงใด้ปล่อยเสือไป....จึงเกิดเป็นคำว่าปล่อยเสือเข้าป่านั่นเอง.. .......ฝ่ายทางพญาเสือโคร่งเจ้าป่าก็รู้สึกเจ็บแค้นและอับอายบริวาลต่อสัตว์น้อยใหญ่ทั้งหลายที่ตัวเองเป็นถึงเจ้าป่าแต่ต้องมาเสียทีให้กับมนุษย์จึงใด้แต่หลบๆซ่อนๆ..... ไม่กล้าพบหน้าใคร..มันทำให้เสือเจ็บแค้นถึงกับร้องให้..จึงเป็นที่มาของคำว่าเสือร้องให้นี่เอง...ฝ่ายมนุษย์ผู้ใด้สร้างตำนานใด้กำราบเจ้าป่าก็คุยโวโอ้อวดว่าตัวเองเก่ง.... ..เออนี่ท่านทั้งหลายมีอยู่วันนึงข้าใด้ไปหาฟืนแถวชายป่าข้าใด้เจอกับสัตว์ชนิดนึงซึงบอกว่าเป็นเจ้าป่า.............แล้วจ้าวป่าหน้าตาเป็นงัยล่ะท่าน....หมู่มวลมนุษว์สนใจ....ตัวมันใหญ่มากมีเขี้ยวยาวมีกรงเล็บที่แหลมคมท่าทางดุร้าย.....แล้วท่านทำยังงัยถึงรอดมาใด้.....ฮ่ะะะะข้าก็จับมัดละซิโหท่านนี่เก่งจังเลย.งั้นพวกเราขอยกย่องให้ท่านเป็นผู้นำพวกเราน้ะ....นี่คือจุดเริ่มต้นของการเป็นผู้นำ..ก็อาจจะเปรียบใด้กับผู้ใหญ่บ้านตอนนี้มั้ง......ข้าอยากเห็นเสือโครงเจ้าป่าแล้วซิ!..ท่านทั้งหลายคงหาไม่เจอหรอกข้าปล่อยเข้าป่าไปแล้ว..แต่ไม่เป็นไรข้าจะเขียนให้ท่านดูว่าหน้าตามันเป็นยังงัย....พูดเสร็จมนุษย์ผู้นำก็หยิบถ่านขึ้นมาแล้วก็วาดรูป
เสือโคร่งลงไปที่หน้าอกของตัวเอง........และนี่ก็คือที่มาของการสักเสือเผ่นในปัจจุบันนี้..มั้ง...โอ้โหสุดยอดเลยท่าน......เวลาผ่านไปใวเหมือนไปเที่ยว...............เสือโคร่งเจ้าป่ามาปรากฎตัวอีกครั้งนะเมืองมนุษย์ในคืนเดือนมืด......เจ้ามนุษย์เอ๋ยคืนนี้แหล่ะข้าจะฉีกเจ้าให้เป็นชิ้นๆเจ้าทำให้ข้าต้องลายไปทั้งตัวความหล่อของข้าไม่มีเหลือเลย.........เสือโคร่งย่องๆเข้ามาหาเป้าหมายคือมนุษย์ที่กำลังนอนหลับอยู่บนบ้านนั่นเอง...แต่ทันใดนั้นก็มีเสียงเหมือนมีอะไรกำลังเดินมุ่งหน้าตรงมาที่บ้านหลังเดียวกันกับเสือโคร่งที่กำลังจะขึ้นบ้านอยู่พอดี........เสือโคร่งซึงระวังตัวอยู่แล้วเมือใด้ยินเสียงเดินตรงมาหา........ .จึงใด้หลบเข้าใต้ถุนบ้าน..และใต้ถุนบ้านนี้เองก็มีวัวที่มนุษย์จับมาขังใว้เพื่อใช้งานอยู่สามตัว.........พอวัวเห็นเจ้าป่าก็รู้สึกดีใจจึงร้องทักไปว่า...อ้าวท่านเจ้าป่ามาช่วยพวกเราเหรอ...จุ๊ๆ..อย่าเสียงดังข้าจะมาแก้แค้นพวกมนุษย์ที่ทำกับพวกเรา........ .อะแฮ่ม..มีเสียงกระแอม....เสียงที่เดินตรงมาไม่ใช่ใครที่ใหนมันเป็นสองมนุษย์โจรนั่นเอง...บัดนี้มนุษย์โจรทั้งสองกำลังมุ่งตรงมาที่คอกวัวเพื่อที่จะลักขโมยเอาวัวไปเป็นของตัวเองในบัดนาว........ ....... ....เรื่องราวจะเป็นยังงัยต่อ.....เสือกับโจร..ใครจะอยู่ใครจะไป......และจะเกิดอะไร....ถ้าเสือเจ้าป่า.กับมนุษย์โจรเจอหน้ากัน.....ทำงานก่อนน้ะครั้บพ้ม....ถ้าว่างแล้วจะรีบมาต่อให้..ขอบคุณครั้บ......
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น